Clubkampioen 2023/2024: Eduard Coenen

Met een record aantal actieve deelnemers van 34 kunnen we terugkijken op een bijzonder geslaagde en goed bezochte interne competitie. Voor de 13^e keer sinds 1996 en voor de 7^e keer op rij is Eduard Coenen de clubkampioen van ’t Pionneke. Met 383 punten bleef Eduard de concurrenten Joost Heltzel en Wolfgang de Cauter voor.Meervoudig kampioen Joost Heltzel keerde na een lange afwezigheid weer terug bij de interne competitie. De enige reden dat Joost geen kampioen is geworden kwam omdat hij aanzienlijk minder wedstrijden dan Eduard heeft gespeeld. Hij speelde 18 partijen en verloor er niet een.

Na twee keer een tweede plaats behaalde Wolfgang de Cauter dit jaar een derde plaats. Richting het einde werd het nog even spannend of Wolfgang de naaste concurrentie voorbleef maar daar slaagde hij redelijk eenvoudig in. Voor de plekken 4 tm 7 bleef het tot aan de laatste ronde onduidelijk wie als “best of the rest” zou eindigen. Uiteindelijk was deze eer voor Simon Karsten weggelegd. Gezien de zwaarte van zijn tegenstanders ook een verdiende prestatie.

Op plek vijf eindigde Drago Bosnjak, zijn beste prestatie ooit. Dat geldt ook voor Dai Heinen die op de zesde plaats strandde en daarmee zijn prestatie van vorig jaar met een plek verbeterde. Ook Aaron de Koning deed het beter dan vorig seizoen en naarmate het jaar vorderde ging Aaron steeds beter spelen. Met een zevende plaats kan Aaron volgend jaar proberen nog enkele plekken te stijgen.
Michel Franssen bewees dat je met degelijk spel moeilijk te verslaan bent getuige ook zijn hoogste aantal remises van iedereen (10x). Met slechts zes nederlagen resulteerde dat in een keurige achtste plaats.

Ton Geenen speelde een wisselvallig seizoen en met een negende plaats zal hij niet terugkijken op zijn beste schaakjaargang ooit. Had Marcel Linssen vaker meegespeeld dan was hij nog hoger dan de tiende plaats geëindigd.

Tot zover de terugblik op de felbegeerde top 10 klassering. Wie vielen er dit jaar net buiten?
Robin Meinders en Geert Peeters zijn geen namen die je zou verwachten op de plaatsen elf en twaalf. Beide spelers hebben door omstandigheden minder wedstrijden gespeeld. Bij een meer frequente deelname zijn beiden een zekerheid voor een hogere klassering. Lei Hoeben kwam niet verder dan plek dertien. Samen met Eduard en Drago behaalde Theo Smeets de meeste overwinningen (16) en daarmee was het voor Theo een van zijn beste seizoenen van de laatste jaren met als resultaat plaats veertien.

Een sterk begin hielp Marius Hekker aan een knappe vijftien. Vorig jaar nog derde en dit jaar plaats zestien voor Bryan Huijsing. Volgend jaar tijd voor een herkansing?
Eric Barentsen hadden we vooraf iets hoger ingeschat dan plaats zeventien en dat geldt zeker voor Rob Loose. Qua resultaat kan Rob niet tevreden zijn en toch weet elke tegenstander, ongeacht de speelsterkte, dat Rob een gevaarlijke tegenstander is die van bijna iedereen kan winnen. Wellicht speelt de tand des tijds Rob op sommige momenten parten. Sam Routs en Will Alberts kunnen terugkijken op een geslaagd seizoen en halen daarmee net nog de top 20.

Verder nog een speciale vermelding voor Pionneke nestor Jo Schreinemachers die nog altijd wekelijks komt schaken vergezeld door zijn levenspartner. Gelukkig spelen er ook nog dames mee en is schaken bij ’t Pionneke dus geen exclusieve heren aangelegenheid. Mila de Koning bewijst dat de jeugd de toekomst heeft, zijn speelt bijna met de week beter en als ze volgend seizoen vaker meespeelt dan zien we Mila zeker weten terug in de top 20. Nieuwkomer Sara Diez speelt pas sinds kort mee maar is zeker niet de minste van alle deelnemers. Haar creatieve spelt valt nu al op.
Gelukkig heeft Narcis Sofic de laatste weken weer de schaaksmaak te pakken en als Narcis volgend seizoen iedere week meespeelt dan zien we hem wellicht terug in de top 3.